- Nieuws
- Welkom
- Het Woud
-
Ambachten
- Alchemist
- Ambachtelijk St. Thomas Gilde >
- Bandweven >
- Bier brouwen
- Bode >
- Bontwerker >
- Boog maken
- Borduurwerk >
- Bourrelet maken
- Breien >
- Couvre-chef maken
- Drievingerwant
- Geneeskruiden
- Hoeden maken >
- Hout bewerken >
- Juwelier >
- Kaartweven
- Koperslager >
- Lantaarnmaker
- Leerwerk >
- losse mouwen
- Maliënmaker
- Mandenmaker
- Marktkooplui
- Ondergoed
- Pottenbakker >
- Riemensnijder
- Schilder
- Schoenmaker >
- Schrijver
- Tekenaar met zilverstift
- Tenten maken
- Torenblazer
- Trippenmaker
- Tuigenmaker >
- Wapensmid >
- Weven
- Wol verven
- Ark van Noach
-
Erfgoedbreed
- Aaltense Goor
- Achterhoekse vlag
- Buitenmuseum Lochem
- Cruydthof Ammersoyen
- Emilie und Hans Stratmans Stiftung
- Ere wie ere toekomt
- Heggenvlechters
- Heroïsche heilige
- Icoonlandschap 4
- Klooster Sibculo
- Kracht van kronieken
- Kroonluchter top 100
- Kruidentuin Stein
- Middeleeuwen in scherven
- Nijenbeek kasteelruïne
- Paradijstuin
- Roots of the Queen
- Stad Staverden
- De Hoge Berg, Texel
- De rode ridder
- De eenhoorn achterna
- Wapenkamer Ammersoyen
- Wapentableau
- Erepodium Maelwael
- Evenementenarchief
- Gouda 750 jaar Stad
- Getijdenboek
- Hertog Willem
- Historie van Gelre
-
Maelwael Lymborch
- Beeldtaal
- Crécy 1346
- Cryptisch schrift >
- Driekoningen
- Gebarentaal
- Gebr.van Lymborch
- Grassi's schetsboek
- Gulzigheid
- Handschoenen
- Hernoemd tot Van Lymborch
- Kindermoord
- Koudste maand
- Maand van Mars
- 1 Mei - lenterit
- Muzikaal onthaal
- Nieuwjaarsdag
- Nijmegen ca. 1400
- Paard en mens
- Pelgrimskruik
- Profiel-portretten
- Sergent d'armes.
- sprekende kleuren
- Steenbok
- toernooischild
- Valkenjacht vlnr
- Veelzijdige paarden
- Wanten
-
Maria van Gelre
- Jaarboek Kostuum 2019
- Biografie Marie d'Harcourt
- Ceintuur geborduurd
- Bruidsschat op de pof
- Eelt op je knieën
- Eerste Kerstdag
- Engelen bij Maria
- Gebedenboek Maria van Gelre
- Hand van de meester
- Hermelijn
- Hofmakerij in Gelre
- Hortus conclusus
- Houppelande
- Houppelande ontleed
- Imitatio Mariae
- Mariabeeld Renkum >
- Maria van Gelre on tour >
- Maria van Gelre's ceintuur
- Maria van Gelre's kerkschat
- Maria van Gelre's gordel
- Onder de loep nemen
- Paard en tuig
- Parel symboliek
- Pluim op je hoed
- Reinald IV
- Riem onder het hart
- Rozet van parels
- Ten voeten uit
- Zo blank als sneeuw
- Media
-
Onderzoek
- bellenville ook gelders
- Charles d'Orléans >
- DNA & eiwit research
- DNA / eiwit research 2
- Donor onbekend
- Elburg ideaalstad
- Festina lente
- Gouden zegel Karel IV
- Handgebaar
- Het Middeleeuwse Banket
- honi soit qui mal y pense
- In amazonezit
- Kroniek van Froissart
- Laudate
- Maria van Brabant
- Meisje met de parel
- Herder met hoorn
- Midwinterhoorn
- Sint Nicolaas
- Stekeligheden
- Vlindermadonna van dichtbij
- Vorstelijke bontmuts
- Vroom keramiek
- Wat een kers niet vermag
- Personages
- Projecten 2005-22
-
Publicaties
- Catalogus 'Ik, Maria van Gelre'
- Edelman Bedelman
- De gebroeders Van Limburg
- Guillaume Machaut
- Grondleggers schilderkunst
- De hand van de meester
- Jaarboek 2023
- Jaarboek Gelre CXI
- Kastelen in Gelderland
- Maelwael Van Lymborch
- The making of... Magazine 600
- Maria van Gelre 1380-1429
- Middeleeuws koken >
- Negen Besten
- Op reis en aan tafel met Katherina van Kleef 1417
- Stoute schoenen
- Het verleden op je bord
- Het Woud der Verwachting
- Ridders van Gelre >
- Symbolen van Gelre
- Valkenjacht
- Voor het noenmaal..
- Donateur worden
- Contact
- Nieuwsbrief
Gebreid of niet gebreid, dat is de kwestie - DEEL 6 / Rianet Knevel
Wat waren er voor kousen? Waar kwamen ze vandaan en wat worden het ten slotte voor kledingstukken? Hoe weet je of ze gebreid waren of niet?
Laten we Frans spreken... want tenslotte is Marie d'Harcourt een Française
Er werden al vele eeuwen korte sokken gedragen van wol of van linnen. Die sokken worden chausettes genoemd. (afb.74)
De kousen die het onderbeen tot aan de knie bedekken, worden bas de chausses of zelfs kortweg bas genoemd. Het zijn knie- kousen die met een bandje of riempje (jarretière) om het been worden vastgebonden om afzakken te voorkomen. (afb.75a+b) |
Chausses à tube zijn heel strakke kousen. (afb 76)
Mogelijk zijn dit de eerste kousen die rondgebreid zijn. We zien ze veelvuldig afgebeeld bij herders en boeren en ze lijken dan vrij grof gebreid. Meestal hebben ze helemaal geen voet of alleen een bandje onder de voet. (afb 77a+b) De hoge chausses tot aan de heup heten haute de chausses en worden met koordjes aan een gordel of aan de pourpoint bevestigd om afzakken te voorkomen. (afb.78 / 79) Soms is niet alleen de bovenkant verstevigd maar zijn ze helemaal van dubbele stof gemaakt. Van stof genaaide chausses werden gedragen samen met schoenen of laarzen. (afb.80) |
|
Chausses tussen kousen, broek en schoeisel
Afhankelijk van het gebruikte materiaal zijn de chausses meer kous, of meer broek of zelfs meer laars. Zo had men bijvoorbeeld de gewoonte wollen stof na het verven en weven, te vollen. Dat houdt in dat de stof een soort verviltingsproces onderging. De stof krimpt daardoor flink en wordt bijna winddicht en enigszins waterafstotend. Ook gebreide kousen werden na het breien gevold. |
Uitsluitend het voldersgilde mocht die nabewerking uitvoeren op de kousen, die oorspronkelijk door thuiswerkers en later door leden van het breiersgilde werden gebreid.
Sommige grof gebreide bas de chausses kregen door dit verviltingsproces een laarsachtige kwaliteit. We zien ze wel gedragen worden door eenvoudige mensen die ze waarschijnlijk zelf maakten en soms met riempjes of koorden omwikkelden om ze gesloten te houden. (afb.81) |
Pronken met sporen, zelfs binnenshuis
De stevige helemaal gevoerde haute de chausses werden wel van een leren zooltje voorzien door de cordonnier, de leerbewerker. Ze worden dan chausses semelées genoemd. (afb.82)
Omdat dit type chausses ook werd gebruikt als een soort rijbroek zijn er vaak sporen aan bevestigd zoals op afbeelding 73 bij de Nieuwjaarsreceptie van Berry. |
Ze werden ook wel in combinatie met houten trippen gedragen, om slijtage tegen te gaan en te voorkomen dat de chausses vuil werden. (afb.83)
Maar op een zachte, schone of warme ondergrond liep men wel gewoon zonder trippen. |
Soms werden de chausses niet doorde chaussetier van
wol of zijde gemaakt maar helemaal door de cordonnier van zacht en soepel leer. Deze werden in het begin vooral door militairen gedragen. Die leren chausses groeiden uit tot lieshoge laarzen = houseaux. |
Eerst zijn ze net als alle chausses aan de brayes of aan een gordel vastgemaakt, maar in de loop van de 15de eeuw worden ze gevoerd en aan de bovenzijde omgeslagen. (afb.84) Ook daarbij zie je sporen aan de hiel, net als bij afbeelding 85.
|
Dubbel stel kousen
|
Maillot niet van maliën
|
Men had ook de gewoonte om twee paar chausses van verschillend materiaal over elkaar te dragen. De buitenste chausses zijn wat ruim gesneden en altijd van geweven stof of van leer. Ze worden meestal gedragen over strakkere of dunnere chausses heen. Die dunne chausses zijn soms van fijne witte stof, waarschijnlijk linnen of, als je het kon betalen, van zijde. (afb.86)
Maar vaak ook dragen vooral de rijke mannen zeer strak aansluitende gekleurde chausses, die gezien de pasvorm mogelijk gebreid waren. Dit leidt tot verschillen in pasvorm en uiteindelijk ook tot verschillende kledingstukken. Die wijdere losse buitenste worden chausses a houser genoemd en worden uiteindelijk een broek. Terwijl de strakke, vaak gebreide chausses, uiteindelijk hoge kousen blijven. |
Hebben we dan alle mogelijke chausses gehad?
Nee, er zijn ook nog chausses de maille. Je zou je kunnen vergissen en denken dat chausses de maille hetzelfde zijn als een maillot, wat nu een paar gebreide kousen zijn met een broekje, maar dat is niet zo. Het zijn beenlingen die uit metalen ringetjes bestaan, uit maliën. Een wapenrusting dus. (afb.87) Maar deze wapenrusting werd echt niet op de blote huid gedragen. Wat zat daar dan onder? Misschien wel een maillot, hoewel dat woord pas rond 1600 is ontstaan! Deze soorten chausses werden door mannen gedragen en als zij het zich konden permitteren, het liefst in het rood. |
Hoe weten we of een kous gebreid of genaaid is als je er geen stukje van terugvindt?
Wie de kousen maken, hoe zij ze noemen, wat ze kosten en hoe ze worden getekend of geschilderd, dat geeft allemaal informatie. We hebben nog rekeningen gevonden voor kousen en er zijn vele duizenden miniaturen waarop ze zijn afgebeeld. In 1400 heten gebreide kousen chausses faictes à l’aiguille of chausses de laine. Terwijl chausses de drap of de toile, of tissu de soye kousen van geweven wollen, linnen of zijden stof betekenen. |
Als ze verkocht worden door een Drapier zijn het zeker genaaide kousen. Worden ze verkocht door een
Gantier-Bonnetier of een Chapelier-Chaussetier, dan zijn het vrijwel zeker gebreide kousen, want ook zijn andere artikelen (handschoenen en mutsen) zullen gebreid zijn. De kosten voor genaaide en gebreide kousen waren onvergelijkbaar groot. Als ze 0,78 livres kosten, zoals voor de hofnar van de Duc de Bourgogne, dan zijn het absoluut genaaide kousen. Maar als er voor één paar chausses die bestemd zijn voor een jonge hoveling uit de hofhouding 9,6 livres moeten worden betaald aan de chaussetier Jean Mulnare, dan zullen het hoogst waarschijnlijk gebreide kousen geweest zijn. |
Hoe kan je zien op een tekening of schildering wat gebreid is en wat niet?
Ja, je kan het zien. Gebreide bas de chausses werden van boven naar beneden gebreid en eindigden bij de teen. En dat levert een belangrijk herkenningspunt op. Men breide namelijk nog géén boorden met boordsteek, alleen met tricotsteek. En wat gebeurt er dan? De eerste 6 à 7 cm van het breisel rolt vanzelf op. (afb. 88a+b)
|
Je moet die rand echt forceren om dat rollen te stoppen bijvoorbeeld door hem vochtig op te spannen. Dat deed men wel met zijden chausses. Maar het lijkt erop dat thuisbreiers dat met hun wollen breisels niet deden, dus zien we de bovenzijde van hun chausses omrollen.
|
Gebreide kousen met rolrand
We zagen dat omrollen al bij de gebreide bonnetten en we zien dat ook bij de eenvoudige zelfgebreide wollen kniekousen van herders en boeren. (afb.89 en 90)
|
De bovenrand van genaaide kousen
Zelfs de meest simpele gebreide wollen kous sluit goed aan om het been. Een genaaide kous sluit natuurlijk niet zo goed aan, dus zie je duidelijk de plooien onder en boven de kousenband. (afb.91a)
Niet op alle afbeeldingen van mannen met kniehoge kousen met een dikke rolrand zien we gebreide kousen. |
Vaak liet men de genaaide haute de chausses los hangen. Ze vonden ze te warm of te lastig en vaak rolden ze de bovenkant om, zoals je ook mouwen kunt oprollen. Dan zie je rolranden met plooien en soms steekt er nog een punt van die schuine bovenkant uit. De gebreide kousen hebben altijd een glad omrollende rand zonder plooien. (afb.91b)
|
De gebreide hoge kous rekt natuurlijk een beetje uit naar het punt waar je hem vastzet, zoals vroeger ook nylonkousen een beetje uitrekten naar de jarretels.
Dat uitrekken zie je vaak mooi weergegeven in de tekeningen. Er zijn dan geen plooien zichtbaar en de rand rolt om. (afb.92a) Maar is dat niet per ongeluk de ene keer een beetje anders geschilderd dan de andere keer?
Als dezelfde schilder in hetzelfde boek een genaaide kous schildert die een beetje plooit rond de knie, in de lies en ook rondom de enkel, dan weet je dat hij met de vorige afbeelding echt de gebreide kous heeft afgebeeld. (afb.92b) |
Het naadje van de kous Soms schildert de kunstenaar zo nauwgezet wat hij ziet, dat hier in de zwarte kousen de rijen breisteken zo duidelijk weergegeven lijken dat je ze bij wijze van spreken zou kunnen tellen. (afb.94) Zelfs zien we dat door de bovenkant van de kous een koordje geregen is. Terwijl in de andere schildering nog weer duidelijk te zien is dat er in de kous een naad zit. (afb 95) |
En tenslotte verraadt de stofrichting vaak of er wordt gebreid
Schuingeknipt rekt geweven stof een beetje mee wat een betere pasvorm oplevert en genaaide chausses werden voor de rijken dan ook schuin uit de stof geknipt. Dat betekende een enorme verspilling van materiaal.
Arme mensen konden zich dat niet permitteren en knipten ze gewoon recht uit de stof en hadden dan chausses die wat rond hun benen slobberden. (afb.96a) Bij de arme bevolking is dat eigenlijk veel gemakkelijker. Strakke glad passende chausses zijn waarschijnlijk zelfgebreid, (afb.96b) terwijl de wijde slobberige variant duidelijk van stof genaaid is. (afb.96a) Bij de voetloze haute de chausses van boeren is het verschil in pasvorm zo opvallend dat het duidelijk lijkt te wijzen op een andere manier van vervaardigen. |
Zelfs als er een streepje door loopt...
kan dat ook verraden of we naar een breisel kijken of naar chausses van genaaide stof. Wat is de richting van dat motief? Omdat een goed passende chausse schuin op de stof werd geknipt, loopt de streep of de ruit schuin over het been. (afb.96a en b) |
Dan duidt dat er dus op dat het een genaaide chausse moet zijn. Een streep die horizontaal over het been loopt - bij goed passende chausses - duidt juist op gebreide kousen. (afb 97) |
Deel 7 in deze serie gewijd aan de vrouwenkousen in Parijs rond 1400 verschijnt volgende maand april 2021