Hooioogst - juniblad
Je moet hooien als de zon schijnt
|
EEN HETE ZOMER
Het haarspoor dat erin gehamerd werd is juist gewet. Aan scherpte gewonnen en aan duurzaamheid kan de maaier keer op keer een halve dag of meer baantjes trekken tot aan het einde van de wei. Handvatten aan de boom gegrepen gaat het mes in één vloeiende beweging door het gras. Ontspannen koerst de maaier naar zijn bestemming waar hem de middagpot met mondkost wacht. Snee op snee laat hier het gras het leven, dat mettertijd aan het vee als hooivoer wordt gegeven. Wanneer wacht ons de laatste snede en zijn we klaar om op de wagen weer naar huis te worden gereden, waar in de nok de zwaluw nestelt en zijn jongen voedt en wie thuiskomt steeds met vreugde wordt begroet? |
Je moet hooien als de zon schijnt
We hebben het gezien hier in de Achterhoek, hoe direct na Sint Jan (= 21 juni) alom het gras werd gemaaid met een vaart niet van de tijd van de Gebroeders Van Lymborch. Die tijd is praktisch overal voorbij. De eerste maait, de tweede zit op de trekker met de hooischudder en daarachter komt de derde met de raapwagen, die alles aflevert om het hooigras te kuilen.Voor de buien losbarstten is de zoveelste snede van dit jaar de kuil in gewerkt. De hooiberg is nu een antiquiteit. Hooien is tijdverdrijf voor hobbyboeren, die hun paarden géén kuilgras willen voeren. In haar biografische roman Het Woud der Verwachting beschreef Hella S. Haasse in onsterfelijke bewoordingen hoe de maaiers zich aan de boorden van de Seine in het zweet werkten om hun hooi binnen te halen. Dat moet ze bij de Gebr. Van Lymborch op dit juniblad in de kalender gezien hebben! |
|
|
|
|
Zo op het oog eenvoudige hooimeisjes blijken bij nader onderzoek met zowat de duurste verfsoort aller tijden geschilderd. Lapis lazuli, kostbaarder dan goud, was de basis van deze verbluffend helder gebleven kleur. Daar zaten de Gebroeders van Limburg niet mee, want hun opdrachtgever was steenrijk.
|
Ook in werkelijkheid was de stof waarvan de kleding werd gemaakt duurder naarmate de kleuren sterker waren. Het blauw werd gewonnen uit wede, die groeit aan de oever van stromend water. Als de stof uit een pan kokend water kwam, was het grauw, maar als het blootgesteld werd aan de lucht ontstond dat heldere blauw .
|
De maaiers die op de juniplaat op het tweede plan komen, staan met blote benen en een zeis in de hand op rij te maaien. Tegen de zon een strohoed op het hoofd of zoiets. Een bloedheet karwei in de blakende zon. De meisjes zijn zediger gekleed, werken met een hooihark (links) en met een hooivork (rechts). Arbeid loont.
|