 In de poortkamer van Ammersoyen kunnen kinderen zich (laten) fotograferen in middeleeuwse kleding. Er hangen in de 'Mispelboom' livreien voor de jongens en jurken voor de meisjes.
Ook interesse in de kleding? Klik HIER of op de foto  Op Æbele's kaart staat Johanna van Brabant die Oss in 1399 stadsrechten verleent. Johanna van Brabant verleent stadsrecht aan Oss in 1399 Eind 14de eeuw was Oss een dorp van nog geen 1.000 inwoners. De Lakenhal en een weekmarkt verleenden het een regionale functie. Dankzij de ligging aan de noordgrens van Brabant nabij Gelre had Oss de kans uit te groeien tot een steunpunt bij de verdediging van Brabant. Maar dan moest Oss wel stadsrecht krijgen. Er was al een kasteel, nu wilde men nog grachten, muren en poorten en de vrijheid voor de inwoners om zichzelf te besturen en recht te spreken.
Toen vanuit Gelre de dreiging toenam, vroegen de schepenen van Oss hertogin Johanna om stadsrecht. Op 14 oktober 1399 verleende de hertogin stadsrecht aan Oss.
De banieren van Gelre en Gulik markeren op de kaart in kasteel Ammersoyen de gebieden die deel uitmaken van de hertogdommen Gelre en Gulik. In 1393 ontstaat de dubbelmonarchie als hertog Willem I van Gelre zijn vader na diens overlijden als hertog van Gulik opvolgt. Een situatie die leidt tot een nieuw zegel en wapen, waarin de beide leeuwen tegenover elkaar komen te staan. Daarbij wendde de Gelderse gouden leeuw zich om 'uit courtoisie' ofwel uit beleefdheid.
 Van het klooster Berne resteren nog gebouwen niet ver van Ammersoyen, en de gave legende. Graaf Fulco ontkomt aan achtervolgers In het stichtingskroniekje van de Abdij van Berne staat: "In het jaar des heren 1132 gebeurde het, dat Fulco van Berne achtervolgd werd en niet meer kon ontsnappen. Hij was van alle kanten omsingeld en deed toen de belofte aan God, dat als hij door Gods toedoen van zijn vijanden zou ontkomen, zijn kasteel te Berne tot een klooster zou maken. Hij wierp zich gewapend en te paard in de Maas en wist weldra de overkant te bereiken." Twee jaar later sticht ridder Fulco van Berne de abdij, de oudste nog bestaande kloostergemeenschap van Nederland.  Snelpost dankzij paardenkrachten De renbode die in een brievenkoker de boodschap van de ene vorst bij de ander bezorgt, had in de middeleeuwen een supersnelle concurrent, de bode te paard. Uit onderzoek blijkt dat een boodschapper te paard in één dag 120 - 150 km. kon afleggen. Nog sneller was de postduif. Die kan in 24 uur vanuit Spanje een willekeurige plaats in Nederland bereiken. Maar tegen de snelheid van internet kan geen enkele lichamelijke prestatie op.  Hanzesteden hadden een Europees handelsnetwerk In de Middeleeuwen waren talrijke Gelderse steden lid van het Hanzeverbond. Tot de eerste leden behoorden onder andere Harderwijk en Zutphen. Het schip dat hier wordt afgebeeld draagt in top een Hanzewimpel, op het achtersteven de banier van de stad Zutphen. Op de kaart vaart dit schip over de Zuiderzee.  Gelderse traditie van ruim 700 jaar Graaf Reinald I van Gelre verleende in 1298 stadsrechten aan Staverden op de Veluwe. In ruil daarvoor kreeg hij jaarlijks witte pauwenveren als helmtooi voor zijn helm. Voor de levering van pauwenveren hoefde men geen pauwen te slachten. Bij het jaarlijkse ruien vallen de veren vanzelf uit. De pauwenmeester verzamelde deze veren, de mooiste gingen naar de vorst, die als enige in het Keizerrijk het recht had om witte pauwenveren op zijn toernooihelm te dragen. Nu gaan de veren naar de Commissaris van de Koning in Gelderland.  Schwanenburg Kleve In een bootje, getrokken door een zwaan, komt de Zwaanridder over de rivier aangevaren. Niemand weet vanwaar hij komt, dat mag ook niemand vragen, want dan vertrekt hij. Hij redt de eer van de gravin van Kleef, huwt met haar en is de vader van haar kinderen. Als de gravin op een dag toch vraagt naar zijn herkomst, verdwijnt hij met de noorderzon. Het verhaal van de Zwaanridder is een middeleeuwse sage, waarvan vele variaties bestaan. Ook Nijmegen, Arkel en Brabant maken aanspraak op deze sprookjesachtige prins. |
