Dirk van Wisch gaat mank

Dirk IV, Bannerheer van Wisch, gaat mank

Dirk IV, Bannerheer van Wisch, heeft een kwetsuur opgelopen aan zijn been toen hij laatst van zijn paard viel. Als strijdmakker van hertog Willem en ook nog toernooiridder in vredestijd zit hij in de hoek waar soms rake klappen vallen. Het herstel verloopt redelijk voorspoedig. Zijn plichtsbesef is ongebroken.

Zo gaat Dirk van Wisch wel mee bij de rijtoer van de hertog door Nijmegen, maar niet te paard. Hij gaat te voet en gebruikt een speciale stok om zijn been niet te zwaar te belasten. Er is ook gesproken over een kruk of zelfs een stel krukken, maar gezien de aard van de kwetsuur kiest Dirk voor een stok.

Jean de Berry gaat pelgrimeren en belast Jean le Meingre met het gezag over zijn gebieden. De maarschalk genoot zijn vertrouwen. Miniatuur van de Gebroeders van Limburg in Les Petites Heures; BnF Latin M 18014 Fol.288v.

Liever een stok dan een kruk

Lang hoefde hij er niet over na te denken of hij met een stok dan wel met krukken door Nijmegen zou gaan lopen. Bij het zien van de miniaturen was het besluit zo genomen.
Naar voorbeeld van Jean de France, hertog van Berry, wordt het een stok of wel een pelgrimsstaf.
Het voorbeeld van de kreupele man met kruk die om een aalmoes bedelt bij Katharina van Kleef, leek hem minder noodzakelijk gezien zijn kwetsuur.

Katharina van Kleef geeft armen een aalmoes. Boven haar hoofd is een witte duif geschilderd, symbool voor de Heilige Geest, als inspiratiebron van haar gulheid. Miniatuur uit haar Getijdenboek, Collectie Pierpont Morgan Library & Museum, New York.