Lenterit - meiblad

Op het meiblad (boven) de lenterit met strokleurige stalhondjes. 
De dag van de eerste mei was vanouds een feestdag. Eropuit trekken met muziek, te paard, ruiters en amazones tezamen. Getooid met groen, bij voorkeur berkentwijgen. Overal in Europa had zich die traditie vanuit de antieke beschaving verspreid. Tegenwoordig valt de meiviering samen met de Dag van de Arbeid.
  
De rattenvangers van Berry
​
De oorsprong van de Hollandse Smoushond ligt in de paardenstal, waar altijd muizen en soms ratten hun kostje bij elkaar scharrelden. Oud brood, haverkorrels, lijnzaadkoeken die op het menu van paarden stonden, oefenden aantrekkingskracht uit op ongedierte.
Stalhouders hadden daar terecht een grote hekel aan.

Sommige hondenrassen zijn prima rattenvangers. 
​Hondenhandelaar C.J. Abraas verkocht na 1850 de Smous als Heeren Stalhond voor de Koopmansbeurs. Cafés in de omgeving beschikten daardoor vaak over een Smousje. Hij fokte ze niet zelf, maar betrok ze uit Rotterdam. Mogelijk kwamen de honden per boot uit Duitsland.

​Het ras dankt zijn ontstaan mogelijk aan de gele exemplaren van de ruwharige Duitse Pinscher (de huidige Schnauzer), die daar als miskleur beschouwd werd. Onder de naam Hollandse Smous bleek hij een ideale verdelger van ongedierte. In de 20ste eeuw is dit ras twee keer toe geregistreerd door de Raad van Beheer op kynologisch gebied. De eerste poging rond 1900 mislukte, de tweede in 1978 had meer succes. Daardoor is een gezonde en aardige gezelschapshond met goede eigenschappen terug gefokt.
​In Frankrijk blijkt al in de Middeleeuwen een vrijwel identiek hondenras voor hetzelfde doel gefokt te zijn. De habitus, de strogele kleur, de aangeboren focus op het bejagen van ongedierte, het mensgerichte karakter vertonen een frappante gelijkenis. Jean de Berry was buitengewoon op deze Griffons gesteld. Zou dat de oorzaak zijn dat zij op zo'n prominente plek in een onvergetelijk mooie miniatuur zijn vereeuwigd?