Houppelande

De houppelande - wat een weelde

Atelier start nieuw project / DEVONSHIRE HUNTING TAPESTRIES INSPIREREN

Dames van het atelier verbazen zich over de overeenkomst tussen de stof en een personage uit een wandtapijt 1425-1440

Klik op deze foto voor meer informatie over de Devonshire Hunting Tapestries - zeldzame wandtapijten - in het Victoria & Albert Museum

Kun je hier nog wat mee?

Rianet Knevel kreeg stof aangeboden, zo van "Kun je hier nog wat mee?"
Bij het bekijken schoot haar te binnen dat het dessin en de kleur verdacht veel leken op een houppelande die in de Devonshire Hunting Tapestries
is afgebeeld. Wandtapijten die na 1420 in Rijssel e/o Tournai, mogelijk in opdracht van John Talbot, 1ste hertog van Shrewsbury, zijn vervaardigd. Nu te zien in het Victoria & Albert Museum in Londen. Een unieke bron voor kostuumgeschiedenis die aansluit op de miniaturen van de Gebr. van Lymborch. Dit voorbeeld uit de berenjacht hoort tot de oudste in de serie. Bijzonder is de voering, nu eens niet van bont maar van goudbrokaat.

Erfmaarschalk Dirk IV van Wisch

Kenmerk van de houppelande is de enorme hoeveelheid stof die erin verwerkt is, onder het motto: “Wie het breed heeft, laat het breed hangen". Dat zie je terug in het gewaad zelf en in de mouwen, die soms tot de grond reiken. Alles is extra lang en wijd.

De houppelande was in de mode van ca. 1380 tot ongeveer 1465. Dit gewaad werd gedragen door vorstelijke en adellijke personen, zowel dames als heren. Vaak zijn ze gevoerd of afgezet met bont.
De randen aan de mouwen kunnen gelobd zijn, gehakkeld of geveerd.
De oriëntatie op de Franse mode vanuit de hoge adel is ten tijde van de Gebroeders van Limburg min of meer vanzelfsprekend.

In het ambtsgewaad (toga) van sommige beroepen meent men tot op de huidige dag nog kenmerken te zien die overeenkomen met de houppelande. Met name bij de rechterlijke macht en aan de universiteit in sommige landen.

Amazone bij de Lenterit, door de Gebroeders van Limburg op het meiblad in het getijdenboek Les Très Riches Heures afgebeeld.

Eén van onze ruiters verzuchtte toen hij een houppelande droeg dat hij blij was dat hij mocht paardrijden. "Volgens mij is dat de enige manier om je te verplaatsen met zo'n tent om je heen. Normaal lopen is werkelijk onmogelijk".

Bij evenementen dragen diverse personages van "Het Woud der Verwachting " een houppelande.
Johanna van Brabant draagt een koningsblauwe houppelande van zijde; de houppelande die Dirk IV van Wisch als erfmaarschalk van Gelre draagt, is afgeleid van de Sergent d'armes uit Les Petites Heures van Berry.

Amazone bij de Valkenjacht naar het augustusblad in de kalender in het getijdenboek Les Très Riches Heures van de Gebr. van Limburg.

Het Woud der Verwachting telt bij de deelnemers aan de tableaus van de Gebroeders van Lymborch vijf personages, drie dames en twee heren, die een houppelande dragen.
Drie daarvan maken deel uit van het tableau van de lenterit. Het zijn de ruiter in het blauw, gevoerd met marterbont en twee amazones in groene zijde. Zij zijn afgebeeld door de Gebroeders van Lymborch op het meiblad in de kalenderserie in het getijdenboek Les Très Riches Heures. Bij het tableau van de valkenjacht verschijnt de ruiter in het lichtblauw. Hij rijdt voorop, gevolgd door Bonne de Berry, dochter van Jean de Berry, in het koningsblauw met grijs bont.

Sinds 2018/19 is de houppelande van Maria van Gelre aan de serie toegevoegd, oogverblindend!