​
​Direct na het Gebroeders van Limburg Festival 2016 vond in Museum Het Valkhof de presentatie plaats van THE TENSCHERT HOURS, een kostbaar handschrift, waarvan de herkomst nog ter discussie staat.

Prof. dr. Eberhard König argumenteerde dat dit kleinood het werk is van de Gebroeders van Limburg, in het bijzonder van Paul van Limburg. De volgende dag stond op de website van Het Woud der Verwachting een verslag.

Raadselachtige harpijen als schildhouders flankeren twee lege Italiaanse wapen-schilden in dit handschrift. Hierdoor blijft de opdrachtgever onbekend.

Het weekend erna bezocht een deputatie van het Woud der Verwachting het Klooster Ter Apel. In het Scriptorium stond een smaakvolle expositie. Originele handschriften en foto's maakten aan het publiek duidelijk wat een klooster met een scriptorium betekende in de Middeleeuwen.

Dezelfde harpijen sierden een pagina in de Kroniek van Jean Froissart uit de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Lees verder.

Nog altijd tast men in het duister bij de toeschrijving van een wereldberoemd tweeluik dat zich in de National Gallery in Londen bevindt.
​

• Paul van Limburg is al in beeld. 
• Maar hoeveel kans maakt zijn oom Johan Maelwael?
• Of zou het een coproductie zijn?
• Oordeel zelf...

Stilzwijgend aanwezig, welsprekend waar nodig, Minderbroeder Benardus met zijn Getijdenboek. Als hofkapelaan zegent hij het noenmaal en getuigt van zijn vertrouwen in de kandidaat-verloofde Jan van Egmond, die dingt naar de hand van Maria van Arkel. Vanuit stilte en wijding bezint hij zich, ondersteunt wie zich tot hem wenden en zich willen oriënteren op de bron van ons bestaan.  

 
Noenmaal op Ammersoyen

Links zien we Willem, hertog van Gelre en Gulik, rechts zijn gade, Catherina van Beieren-Holland, in het midden als ere-gast op de meest eervolle plaats Johanna van Brabant. Je moet erbij geweest zijn om te weten hoe feestelijk het noenmaal is verlopen, met de verloving, het dansen, het serveren van de pauw en de vrolijke muziek van het gezelschap Datura.  

De bediening zorgt dat de adel aan tafel wordt voorzien van kostelijke spijzen. De valets brengen via een draagbaar de schotels vanuit de veldkeuken naar de Ridderzaal. De bediening laat zich bijstaan door jonkvrouwen in opleiding en een page. Ondertussen wordt muziek gemaakt, gedanst en vindt een verloving plaats, niemand hoeft zich te vervelen. De heraut vraagt de valets steeds wat er wordt geserveerd, als in de Ridderzaal de heerlijkste geuren voorbij komen.