Pelgrimeren in vol ornaat - de pottenbakker draait pelgrimskruiken

Middeleeuwse pelgrim herkenbaar aan zijn attributen o.a. staf, tas en kruik
Voorbereiding op de pelgrimage
​
​Voordat een pelgrim van huis gaat, moet hij of zij alle lopende zaken afdoen, alle schulden vereffenen, een testament opstellen, ruzies bijleggen, excuses aanbieden mocht hij of zij iemand beledigd hebben. Ten slotte bij een priester langsgaan om een gelofte af te leggen dat hij of zij de pelrimimage voltooien zal. Dan zegent de priester de pelgrim, zijn tas en zijn staf. Kom je die gelofte niet na, dan volgt excommunicatie. Vervolgens kan hij of zij zich kleden zoals een pelgrim betaamt.
De kleding en attributen van een pelgrim
 
De pelgrimsstaf moest van sterk hout zijn, liefst met een metalen punt. Handig als je honderden kilometers te voet aflegt. Maar uit zelfverdediging tegen wolven of rovers is die staf bepaald géén overbodige luxe. De herkenbaarheid dwong eveneens respect af.
De tas hing aan een riem om het middel of over de schouder en werd gebruikt om alle benodigden in te bergen: voedsel, geld, documenten enz. De pelgrimsmantel was tevens geschikt om in te slapen, om droog en warm te blijven bij regen of kou. Ook een hoed met brede rand kon niet worden gemist, evenmin als de pelgrimskruik, hetzij van keramiek, hout, leer ofwel van metaal. Ten slotte blijkt de kalebas als waterreservoir populair. 
Click op de pelgrimskruiken voor de filmpjes van het productieproces
Foto
1300-1500 Siegburg 19,9 cm hoog Noordbrabants Museum
Foto
1400-1500 14,3 cm hoog 17,7 cm breed 11,2 cm diep. Duits steengoed, Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam
Onderweg verzamelden de pelgrims zoveel mogelijk bewijsbrieven, -stempels en -zegels van het bezoek aan heiligdommen, bijkomende aanbevelingsbrieven van gasthuizen en kloosters, getuigschriften e.d. In het eigenlijke bedevaartsoord kregen ze een certificaat van biecht en communie en een bewijsstuk van de volbrachte tocht (in Santiago was en is dat de "Compostela").