Johan Oosterman neemt de lezer in Maria van Gelre 1380-1429 / Sporen in het landschap
mee naar plekken die herinneren
aan deze opmerkelijke hertogin van Gelre en Gulik, gravin van Zutphen. 

Behalve via haar Gebedenboek zijn in het landschap ook nog boeiende sporen traceerbaar, die ons beeld van deze vorstin en haar tijd reliëf kunnen geven.

Méér informatie vind men door op het omslag van het boek te klikken of HIER.

​Hoewel klein in aantal leverde Het Woud der Verwachting een prima prestatie in Geldern.
De wijze waarop onze “hofnar” mensen met
een beperking en ouderen in een rolstoel een glimlach op het gezicht wist te toveren, was hartveroverend. Zijn bijdrage werd bijzonder gewaardeerd.

De plaatsvervangend commandant beleefde zijn vuurdoop. Twee avonden lang oefenen in de rijhal op de Valkenhorst, zo gastvrij beschikbaar gesteld, hebben hun uitwerking op de manschappen niet gemist. Vanuit het publiek kwamen steeds complimenten. Een geslaagde presentatie, met enthousiasme gebracht.

Op de Markt in Geldern beleefden jong en oud plezier aan de kinderspelen. Zowel het geuren en kleurenspel als de voeltafel waarin originele ridderspullen zaten verstopt, vielen in de smaak. Maar de borden waarbij kinderen zich als ridder/jonkvrouw lieten fotograferen bleken veruit favoriet. Onze dames zijn er met zijn vieren gezellig druk mee geweest. 

Stichting Gebr. van Limburg heeft zijn naam aangepast aan de jongste inzichten van de wetenschap. In plaats van "Limburg" kiest men nu voor de middeleeuwse schrijfwijze, zoals men in talrijke authentieke bronnen heeft aangetroffen:

 Lymborch

Het is even wennen, maar over een poosje weten we niet beter of het is altijd al zo geweest. 
Op deze website maakt het artikel van André Stufkens duidelijk waarom de naamsverandering noodzakelijk is en hoe diepgaand het bronnenonderzoek was dat hieraan vooraf is gegaan. 
klik hier voor extra informatie 
​

Het huwelijk van Reinald IV met Marie d'Harcourt heeft de koning van Frankrijk wel wat gekost.

Ook zijn broer Louis d'Orléans die de bruidsschat betaalde, heeft diep in de buidel moeten tasten.
​
​Je vraagt je af waarom de koning en zijn broer zonodig deze hertog van Gelre een bruid van hoge geboorte wilden bezorgen.

Wat was hun motief? ​

Eelt op je knieën was vroeger minder vreemd dan tegenwoordig. Wie strikt Katholiek was, kreeg eelt van de vele Weesgegroetjes die in kapel of kerk op de knieën werden gebeden. 

In de Middeleeuwen kwamen daar nog de kniebuigingen bij die voor de
koning, de hertog, kortom het gezag gemaakt werden als eerbetoon. Daar zijn toen regels voor opgesteld.

De zilverstifttekening uit de UB van Uppsala is aan de Gebroeders van Lymborch toegeschreven en staat bekend als Gelders hofgezelschap. Deze zou niet alleen geduid kunnen worden als allegorie, maar kunnen bestaan uit verwanten van de hertog!

Uitgaande van een datering die klopt met de bloeiperiode van hun oeuvre waarin Les Belles Heures en Les Très Riches Heures ontstonden, en Marie d'Harcourt hertogin van Gelre was, kunnen de personages allemaal familie zijn. Lees verder...​

Vondst na vondst...

De parels op haar hoofdtooi als vijfbladige rozet waren al in beeld, maar het borduursel in blauwe zijde zigzag op het witte boord met pareltjes is onlangs pas aan het licht gekomen, dankzij een prachtige hoge resolutie die Het Woud der Verwachting via prof. dr. Johan Oosterman in handen kreeg.  

Nog méér ontdekkingen...